Portfolio Gonnie van de Schans

Portfolio Gonnie van de Schans

Hoe ben je begonnen met fotografie?

Veertig jaar geleden, net klaar met mijn opleiding, ben ik naar het Centrum voor de Kunsten in Eindhoven gegaan voor een cursus zwart/wit fotografie en daarbij hoorde ook zelf je rolletjes ontwikkelen en afdrukken in de doka. Die ene jaarcursus werden er uiteindelijk vijf, waarbij de laatste ging over kleurenfotografie. De onderwerpen waren divers, maar natuurfotografie zat er niet bij.

Waarom speciaal natuurfotografie? Daarna liep ik een beetje vast. Geen cursus meer, dus ook geen opdrachten om uit te voeren. In die tijd zonder computer en internet, bleef je als je geen lid was van een fotoclub zelf maar een beetje aanrommelen. Het fotograferen beperkte zich een poosje tot reisfotografie. De natuur lonkte wel, maar als ik in het bos wandelde, zag ik geen reeën of andere dieren.Ik kende niemand met deze hobby. Met de komst van de digitale camera en het internet, werd de informatie veel beter toegankelijk. Ik zag prachtige foto’s van vossen en damherten in de ADW en ik was verkocht.Ik ging bloggen en leerde andere natuurfotografen kennen. Ik was inmiddels lid van Fotogroep Veldhoven, maar werd toen ook nog lid van VNFE, de Vereniging voor Natuurfotografie in Eindhoven. Daar maakte ik kennis met het werk van goede natuurfotografen zoals Heike Odermatt, Bob Luijks, Marijn Heuts en Jowan Iven. Erg inspirerend.    

  Wat zijn voor jou de belangrijkste factoren om tot een geslaagde foto te komen?

Het licht. Fotografie is niet voor niets schrijven met licht. De achtergrond moet kloppen. Als die twee componenten kloppen hoef je eigenlijk alleen nog maar een onderwerp te hebben.

Wat is jouw mooiste fotomoment ooit? De eerste keer dat ik alleen naar de AWD ging en plotseling, al struinend door de duinen, oog in oog stond met een vos. Ik was helemaal perplex, de adrenaline gierde door mijn lijf en ik moest naar huis, naar mijn man bellen om dat moment te delen. Een geslaagde foto heb ik niet kunnen maken en de vos liet zich toen ook niet meer zien. Later kreeg je het fenomeen rugzakvossen en dan is die kick toch echt niet meer zo groot. Maar ik vergeet ook nooit meer de ontmoeting met de berggorilla’s in Oeganda, of het vanuit een tentje fotograferen van de vale gieren in Spanje, die vieze lucht en dat gekrijs waren zeer indringend.     Waardoor of hoe laat jij je inspireren? Behalve tijdschriften, boeken, tentoonstellingen en lezingen kunnen andere fotografen je stimuleren. Daarom vind ik het fijn om ook nog lid te zijn van een fotogroep waar allerlei ander werk voorbij komt en besproken wordt. Bij VNFE gaf Jowan Iven een lezing over zijn bomenproject. Dat was fantastisch en zeer inspirerend en ik heb daarna zelf enkele kleine bomenprojectjes uitgevoerd. Ook korte fotoreizen onder begeleiding van een goede natuurfotograaf horen daarbij. Het liefst ga ik samen met mijn vriendin Loes Belovics op pad. Samen dingen uitzoeken, uitproberen en bespreken. Heerlijke dagen zijn dat.         Wat staat er nog hoog genoteerd op je wish list? Ik heb altijd enorm genoten van mijn reizen naar Afrika en zou graag een keer teruggaan voor een fotoreis. Maar ook andere, verre bestemmingen trekken wel. Op dit moment ben ik daar niet voor in de gelegenheid en de pensioengerechtigde leeftijd komt in het verschiet. Dus of ik dat soort reizen over een aantal jaren nog trek, is de vraag. Hier in Nederland is het ook heerlijk fotograferen en daar haal ik nog steeds veel plezier uit. Dus hoog op mijn wensen lijstje staat het kunnen blijven fotograferen.     [caption id="attachment_179164" align="aligncenter" width="1617"] Winnende foto Maandthema's 2019[/caption]      

Klik op de foto's om ze in groot formaat te bekijken!